Schefferweetjes (12)
Zo bracht Ary Scheffer op 27 februari 1848 zijn Hollandse familie kort op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in Parijs. Zijn Nederlands was wat roestig geworden, maar nog steeds goed te volgen en zijn spelling zal in die tijd ook geen wenkbrauwen hebben doen fronsen. De inhoud van de brief waarschijnlijk wel, want alweer was hun neef in de turbulentie van een revolutie terechtgekomen. Koning Louis Philippe (zie afbeelding) had alle krediet bij de bevolking verspeeld, ook bij Ary en zijn broers trouwens. Liberale burgers stelden eisen ten aanzien van meer invloed op het regeringsbeleid en veranderingen in de grondwet. Ary begreep en deelde hun verlangens. Dat nam niet weg dat hij als officier in de Nationale Garde een eed van trouw gezworen had aan de koning en die gelofte wilde hij niet breken. Met gevaar voor eigen leven hielp hij de hele koninklijke familie ontsnappen aan een woedende menigte. Koelbloedig en creatief (een verkleedpartijtje waarbij een van de prinsen zijn kleren ruilde met een soldaat) nam hij de leiding en wist zo een bloedbad te voorkomen.
afbeelding: Horace_Vernet-Barricade_rue_Soufflot
Ook na de vlucht van de koninklijke familie naar Engeland bleef Ary als commandant in de Nationale Garde meewerken aan het herstel van de openbare orde. Hij gruwde van de vernielingen en alweer de barricades in de stad. Hij voerde het bevel over het 4de bataljon van het 2de legioen, bestaande uit ongeveer 5000 manschappen. Zijn tijdgenoten en zeker de mannen die onder hem dienden, staken hun waardering voor hem niet onder stoelen of banken.
Toen het stof weer was neergedaald kreeg hij voor zijn verdiensten de rang van Commandeur in de Orde van het Légion d’Honneur (25 augustus 1848). Tijdens een banket met de generale staf, de kapiteins en de sergeants ter ere van die gelegenheid, zongen de aanwezigen hem toe met een eigengemaakt lied van vijf coupletten op de wijze van Je loge au quatrième étage. We kunnen dit niet anders duiden dan als een teken van de grote waardering die deze mannen hun commandant toedroegen en wellicht met een glimlach denken aan de wijze waarop wij ook tegenwoordig nog onze feestjes ter ere van jubilarissen opluisteren.
Marijke van Vliet, cie. PR
