Cuyp, schilder van vele perspectieven...

Zondag 3 oktober, twee minuten voor 10. Met een paar anderen sta ik in de regen te wachten tot het museum open gaat. Er is al zoveel geschreven over de nieuwe Cuyptentoonstelling dat het druk belooft te worden en ik wil graag nu het nog rustig is van de gelegenheid gebruik maken. De entree is al indrukwekkend. Een grote tent met kluisjes seint uit dat hier iets belangrijks staat te gebeuren. Geen gehannes met jassen en tassen tegenover vrijwilligers in een garderobe, inleveren die handel, aan het eind van het bezoek liggen je spullen weer op je te wachten. Dan de van te voren gereserveerde toegangsbewijzen scannen en door naar boven. 

Aan het begin herken ik meteen de eend Sytgen en knik haar vriendelijk toe. Leuk dat je er ook bent, jou ken ik. Dan verder. Tussen de vertrouwde stukken van ons eigen museum de schatten uit Engelse landhuizen, van Koningin Elizabeth, van de musea van Londen, Washington, Boedapest en vele andere. Wat hangt het hier mooi en hoe moet dat vroeger geweest zijn, in de huizen van de Dordtse elite, zulke grote werken? Ik kijk en kijk, zie koeien, zeilschepen, gouden licht, dagelijks leven, muziekinstrumenten. Wat een rijkdom en wat een geweldig geschenk dat we al dat moois hier zomaar in ons eigen Dordrechts Museum hebben hangen. Wat een werk is het geweest om dat alles hier te krijgen en wat een ontdekkingen zijn er gedaan. We zien nu de verbanden met Engelse navolgers, ik begrijp nu pas goed waarom de aankoop van een Gainsborough een paar jaar geleden zo belangrijk was. Spectaculair is de hereniging van twee schilderijen die ooit één waren en misschien voor financieel gewin doorgezaagd en als twee verkocht. Zoals in het programma Spoorloos mensen na veel speurwerk hun verloren familieleden weer in de armen vallen komen hier de twee helften van een gezicht op Dordrecht weer broederlijk samen. Ze hebben andere wegen bewandeld, zijn ver van elkaar in musea in Berlijn en Los Angeles beland, hebben totaal verschillende lijsten, maar voor de duur van deze tentoonstelling heeft onze conservator ze weer bij elkaar gebracht. 

Na twee uur ben ik vol indrukken, overweldigd door de pracht en de rijkdom van dit alles. Ik ga koffie drinken. Deze tentoonstelling met internationale allure blijft gelukkig nog tot maart. Ik kom terug, alleen en met vrienden, want ik ben nog lang niet uitgekeken! 

Marijke van Vliet, cie. PR

afbeelding linkerdeel: Aelbert Cuyp -riviergezicht bij Dordrecht-ca. 1644-Los Angeles County Museum
afbeelding rechterdeel: Aelbert Cuyp -gezicht bij Dordrecht-ca. 1644-Museum der bildenden Künste Leipzig

Meer kunst in beeld

Uitgelicht

‘Turner in Dordrecht’ in gesprek met Sander Paarlberg

Seizoensbericht

Herfstbericht 2021

Uitgelicht

Het curatorenprogramma 2020 van VDM en Dordrechts museum