Wil je ons iets vertellen over je achtergrond? 

Ik zet me in voor de kwaliteit van onze leefomgeving op verschillende manieren. Als adviseur, programmamanager, ontwikkelaar en als vrijwilliger, met zowel landelijk als lokaal bereik. Ik ben opgeleid in het groen en vervolgens in het water- en natuurbeheer beland. Zo was ik 10 jaar lang dagelijks bestuurder bij het waterschap. Ik ben betrokken bij diverse activiteiten. Samen met de dochter van Ada van de Vijver heb ik een kinderboekje uitgebracht over het belang van groene tuinen. Het afgelopen jaar ben ik ook actief geweest in het PFAS-dossier. Het is nooit saai. Mijn gezin bestaat uit mijn man en twee volwassen zonen, met hun partners. 

We nemen aan dat je culturele belangstelling hebt. Hoe is die interesse bij jou ontwikkeld of overgedragen? 

Van huis uit was er weinig interesse voor kunst. Dat begon pas toen ik met mijn vriendje (nu man) naar een museum ging en voor een schilderij van Magritte stond. Ik was overweldigd en verkocht. Vraag me niet naar namen en jaartallen, daar heb ik een slecht geheugen voor. Maar ik weet wel dat kunst me diep kan raken. Dat gun ik iedereen. 

Hoe belangrijk vind je het betrekken van de jeugd jongeren bij ons cultureel erfgoed en waar liggen voor hen de kansen volgens jou? 

Belangrijk. Ik weet dat het voor mij destijds een eyeopener was. Ik denk dat jongeren gewoon moeten worden blootgesteld aan kunst, ongeacht hun leeftijd. Het opent nieuwe perspectieven en kan veel betekenen voor hun persoonlijke ontwikkeling. Maar de vraag is of de jeugd betrokken wil worden: je moet ze eerst vragen om mee te denken. Binnen het museum lopen programma’s voor jongeren. Maar ook daarbuiten: ik weet dat er een aantal actieve jongerengroepen zijn verbonden aan de bibliotheek. 

Wat doet een VDM-voorzitter eigenlijk allemaal? Wat zijn jouw plannen? 

Zelf ben ik nogal verkennend ingesteld, dus ik ga eerst eens kijken en luisteren. En die taken: ik zou zeggen, allereerst samen met de andere bestuursleden zorgen voor het reilen en zeilen van de Vereniging en voor het behalen van de doelen zoals die in de statuten staan. Ik weet dat ik als voorzitter lid word van een goed geoliede club. En uiteindelijk maken de leden en de actieve vrijwilligers de Vereniging! Ook kijk ik uit naar het contact met de directie van het museum. Ik ben al een tijdje lid en erg gehecht aan dit museum, dus ik vind het wel spannend hoe dat allemaal gaat werken. Het is voor mij een heel nieuwe omgeving. Ik hoop een bijdrage te kunnen leveren aan de toekomst van een Vereniging met zo’n rijke historie. 

Als je van een ander Nederlands museum een topstuk mocht lenen, wat zou dat zijn en waarom?

Wat een moeilijke vraag. Het zette me echt aan het denken. Moet het een portret zijn, een landschap, een stilleven, abstracte kunst? Portretten maken is heel moeilijk. Ik heb een aantal jaren portretles gehad bij Barbara Kruijt. Ik heb diep respect voor schilders als Jan Veth. Maar uiteindelijk kwam ik uit bij een landschap. Vooral omdat schilders er vaak in slagen de schoonheid van de natuur te tonen aan mensen die er normaal gesproken niet veel aandacht aan besteden. Zoals het Korenveld onder onweerslucht van Van Gogh, de prachtige schilderijen van het Gein van Mondriaan, Hockney die telkens weer verrast. Of de prachtige landschappen van Tholen, de man die echt bomen kon schilderen. Ik ben gefotografeerd door het Dordrechts Museum onder een wilg van Erik Andriesse tijdens de Bezielde Bomen tentoonstelling. Ook dat was zo prachtig weergegeven. Kortom, ik zou graag een zaal vullen met mijn favorieten!

Annemarie van Huis, cie. PR