Nationale kunstprijs De Scheffer 2022
Opening tentoonstelling 3 genomineerden De Scheffer
Dordrechts museum 22 mei 2022, inloop 14.00. Bekendmaking winnaar: 14.30
Voor deze editie is -samen met Dordrechts museum- gekozen voor een tentoonstelling van drie genomineerde kunstenaars. Tijdens de opening van de tentoonstelling zondag 22 mei wordt de winnaar van De Scheffer 2022 bekend gemaakt. Hiervoor zijn VDM-leden uitgenodigd middels een digitale uitnodiging van Dordrechts Museum.
De drie genomineerde kunstenaars zijn:
Afra Eisma, foto Erik Smits
Afra Eisma (1993) maakt autobiografische werelden die barsten van energie en kleur. Ze laat persoonlijke verhalen zien, door ambachtelijke technieken op nieuwe manieren in te zetten. Zo ontstaan meeslepende, intieme installaties: schilderachtige werelden van textiel, sculpturen en keramiek. Wanneer we die overdaad aan objecten betreden, begint ons persoonlijke spel. Door de stukjes van deze visuele puzzels aan elkaar te plakken, onthult het verhaal zichzelf.
De jury: ‘Eisma is kleurrijk en suggestief zoals de Cobra-schilders met hun figuren vol expressie, maar prikkelt ook de tastzin dankzij haar materiaalkeuze. Ze geeft een inspirerende blik op actuele thema’s als feminisme, gender en persoonlijke vrijheid.’
Sam Hersbach, foto Vita Soul-Wilmering
Sam Hersbach (1995) toont in zijn schilderijen dwalende wezens, drones en fantasiefiguren. Ze zijn op zoek naar werkelijkheid, maar ook naar lichamelijke extensies of machtsverschillen. Hersbach werkt met verschillende verfsoorten op doek. Thema’s als macht, technologische toepassingen en onkunde vertonen zich via monsterlijke metamorfoses. Schaalverschil komt veel voor in zijn werk. Zo jagen horrorachtige vlinderwezens op vele malen kleinere mensfiguren. Zijn wereld zit vol parallelle werkelijkheden.
De jury: ‘De verf krijgt veel vrijheid bij Hersbach. Je ziet dat hij niet alleen ideeën uitwerkt, maar ook reageert op de beweging van zijn hand op doek. Het is spannend dat spoor te volgen: uit de verf groeit, door hem gestuurd, een verbeeldingsvol, surreëel verhaal.’
Niek Hendrix, foto Erwin Feekes
Niek Hendrix (1985) beschouwt de schilderkunst als een open source. Hij activeert bestaande beelden, al dan niet iconisch, door ze te herhalen en in een andere context te plaatsen. Met deze toe-eigening streeft hij geen exacte kopieën na, maar een transformatie van beelden. Geschilderd met een andere penseelstreek, andere verf; kleuren worden losgelaten en ook de maten verschillen. Hij combineert kunstwerken uit verschillende tijden; voegt eigen werken toe. Door deze onverwachte ‘sterrenbeelden’ wordt de kijker geprikkeld opnieuw te kijken en betekenis te geven aan de kunst.
De jury: ‘Hendrix plaatst zich als schilder ambitieus in een traditie. Hij legt kunsthistorische linken; mixt beelden tot een nieuw geheel. Zijn werk is een conceptueel spel, maar ook esthetisch. De huid van zijn schilderijen is verfijnd; in het oppervlak glanst veel diepte.’
