Genomineerden nationale kunstprijs De Scheffer bekend
Van links naar rechts jury-leden: Mirjam Westen, Susanna Inglada, Paul van der Eerden en Wilma Sütö.
Lees meer....Over de Schefferprijs
De prijs is mogelijk dankzij het Schefferfonds, opgericht met legaten van de schilder Ary Scheffer (Dordrecht 1795 – Argenteuil 1858) en zijn familie. Het was Scheffers wens via deze prijs jonge kunstenaars en vernieuwing in de schilderkunst te stimuleren. De prijs is eerder toegekend aan onder anderen Susanna Inglada (2019), Raquel van Haver (2017) en Joost Krijnen (2015).
Over de genomineerden
‘Drie uiteenlopende kunstenaars komen naar voren die het avontuur van de schilderkunst in grote variëteit laten zien: met verf op doek, maar ook als verrassende ruimtelijke installatie’, aldus de jury. ‘Hun techniek is even interessant en aantrekkelijk als hun actuele thema’s. Wij zijn benieuwd naar hun ontwikkeling, maar bewonderen nu al hun meesterschap en originaliteit.’
Afra Eisma (1993)
Afra Eisma (1993) maakt autobiografische werelden die barsten van energie en kleur. Ze laat persoonlijke verhalen zien, door ambachtelijke technieken op nieuwe manieren in te zetten. Zo ontstaan meeslepende, intieme installaties: schilderachtige werelden van textiel, sculpturen en keramiek. Wanneer we die overdaad aan objecten betreden, begint ons persoonlijke spel. Door de stukjes van deze visuele puzzels aan elkaar te plakken, onthult het verhaal zichzelf. De jury: ‘Eisma is kleurrijk en suggestief zoals de Cobra-schilders met hun figuren vol expressie, maar prikkelt ook de tastzin dankzij haar materiaalkeuze. Ze geeft een inspirerende blik op actuele thema’s als feminisme, gender en persoonlijke vrijheid.’
Sam Hersbach (1995)
Sam Hersbach (1995) toont in zijn schilderijen dwalende wezens, drones en fantasiefiguren. Ze zijn op zoek naar werkelijkheid, maar ook naar lichamelijke extensies of machtsverschillen. Hersbach werkt met verschillende verfsoorten op doek. Thema’s als macht, technologische toepassingen en onkunde vertonen zich via monsterlijke metamorfoses. Schaalverschil komt veel voor in zijn werk. Zo jagen horrorachtige vlinderwezens op vele malen kleinere mensfiguren. Zijn wereld zit vol parallelle werkelijkheden. De jury: ‘De verf krijgt veel vrijheid bij Hersbach. Je ziet dat hij niet alleen ideeën uitwerkt, maar ook reageert op de beweging van zijn hand op doek. Het is spannend dat spoor te volgen: uit de verf groeit, door hem gestuurd, een verbeeldingsvol, surreëel verhaal.’
Niek Hendrix (1985)
Niek Hendrix (1985) beschouwt de schilderkunst als een open source. Hij activeert bestaande beelden, al dan niet iconisch, door ze te herhalen en in een andere context te plaatsen. Met deze toe-eigening streeft hij geen exacte kopieën na, maar een transformatie van beelden. Geschilderd met een andere penseelstreek, andere verf; kleuren worden losgelaten en ook de maten verschillen. Hij combineert kunstwerken uit verschillende tijden; voegt eigen werken toe. Door deze onverwachte ‘sterrenbeelden’ wordt de kijker geprikkeld opnieuw te kijken en betekenis te geven aan de kunst. De jury: ‘Hendrix plaatst zich als schilder ambitieus in een traditie. Hij legt kunsthistorische linken; mixt beelden tot een nieuw geheel. Zijn werk is een conceptueel spel, maar ook esthetisch. De huid van zijn schilderijen is verfijnd; in het oppervlak glanst veel diepte.’