Vrijdag 24-11 waren de rondleidingen speciaal gericht op de gasten die langer dan 35 jaar lid zijn.

De rondleiders hadden hun verhaal afgestemd op de verrassende “pop-ups”.

Ook zaterdag en zondag werd druk gebruik gemaakt van deze speciale activiteit. Zaterdag met 89 deelnemers.

en zondag zelfs 104. Het was even improviseren maar iedereen heeft genoten!

Na afloop een kopje koffie en zo’n lekkere petit-four die in grote hoeveelheden zijn gemaakt door de keukenbrigade van Art & Dining.

Veel dank aan de optredende, eveneens oude Dordtse verenigingen.

De Orchestvereeniging ontving de gasten met muziek op het bordes en speelde prachtige stukken in de zalen.

De cursisten van de Alliance Francaise droegen zelfgeschreven gedichten voor.

en acteurs van Inter Amicos declameerden passende teksten bij de schilderijen.

Het hele weekend verleenden studenten van het Da Vinci college hand- en spandiensten bij verschillende activiteiten.

Tijdens een geanimeerde receptie van het bestuur blikte onze voorzitter terug op 175 jaar verzamelen voor de kunst.

Burgemeester Wouter Kolff en wethouder Kunsten, Piet Sleeking, ontvingen het jubileumboekje “Lang zal ze leven”.

Mevrouw Fusien Bijl de Vroe, directeur Vereniging Rembrandt, sprak over het belang van verzamelen voor de stad.

Toespraak Mw. Fusien Bijl de Vroe kunt u hier lezen.

Zaterdag 25-11 Een spetterend uitverkocht feest!

Langs een door 500 kaarsjes verlicht pad kwamen de ruim 300 feestgangers Art & Dining binnen.

In het restaurant speelde Trio Del Mundo prettige luistermuziek

in de Schoumanzaal klonk het pittige geluid van “Niet geschoten altijd mis”.

De bands speelden samen het prachtig op muziek gezette gedicht “Tuin Dordrechts Museum”.

Lekker eten en drinken, goede muziek en samen zingen voor onze verjaardag. Wat wil je nog meer??

Op naar het 200-jarig bestaan!

Foto’s:

Cees Schilthuizen – AD/Dordtenaar

Klaas van der Woude

Peter van den Nieuwendijk

Joes van Lenten

Met dank aan de feestcommissie!

Tuin Dordrechts museum

Muziek:  https://youtu.be/ll67bFIP0oY?t=2

 

Als ik gestorven ben

zal in de tuin van dit museum

boven het warrig bladerengedruis

een merel net zo helder zingen

op net zo’n late voorjaarsdag

En ik, ik zal er niet meer zijn

om door dit zingen te vergeten

dat ik moet sterven mettertijd.

Maar aan de andre kant zal ik

– je weet maar nooit –

veel langer leven dan die vogel

En als ik dan toch onder de zoden lig

dan zal mijn zoon nog eens

een merel net zo horen klinken

op net zo’n late voorjaarsdag.

En hij zal weten wie ik was

en ach, een vogel weet van niets.

Maar aan de andre kant alweer:

als merels aan hun vaders konden denken

wellicht dat ze dan krasten als een raaf.

 

  1. Eijkelboom,

uit: Wat blijft komt nooit terug.

De Arbeiderspers, Amsterdam 1979

Meer kunst in beeld

Uitgelicht

fotoverslag Opening De Scheffer 2017

De Scheffer

Genomineerden de Scheffer 2017

Verslag activiteit

Verslag reis Jongkind (Frankrijk)