In de eerste periode na de opening van Liberté hing aan het begin van de tentoonstelling een ons allen welbekend zelfportret van Ary Scheffer. Na een aantal weken kwam daar het bovenstaande jeugdwerk van Ary voor in de plaats, een bruikleen van het koninklijk paleis van Blois, waar het in de permanente collectie te zien is. 

De nog maar 19-jarige leerling van Guérin stuurde zijn versie van Eurydice stervend in de armen van Orpheus in voor de Salon van 1814, de eerste die weer gehouden werd na de val van Napoleon en het herstel de monarchie van de Bourbons. Wat opvalt is hoe goed de jonge schilder zijn figuren weergeeft, hoe zorgvuldig hij het gebladerte penseelt en vooral hoe hij probeert het hartverscheurende verdriet van Orpheus weer te geven. Zijn dode geliefde ligt levenloos in zijn armen. Zijn poging haar te redden uit de onderwereld is mislukt. Een rode weerschijn onder zijn armen symboliseert zijn gebroken hart. Hoe anders is de verstilde, classicistische, haast klinische uitvoering van hetzelfde thema bij zijn leermeester Guérin aan de andere wand. Wat mij betreft is dit één van de mooiste Scheffers, waar alles wat hij zijn leven lang is blijven nastreven al zichtbaar is: zo nauwkeurig mogelijk niet alleen de werkelijkheid weergeven, maar waar enigszins mogelijk ook de diepste gemoedsbewegingen daarachter. 

Ga, kijk en vergelijk nog maar, nu kan het nog. Binnenkort zult u voor Scheffer naar Blois moeten en voor Guérin naar Orléans. 

Marijke van Vliet, Lid PR commissie