Bemoedigt door de eigenzinnige keuze van de jury volg ik, Peter van den Nieuwendijk, een aantal dagen Joost Krijnen, winnaar van de Scheffer en van de Koninklijke Prijs voor de vrije schilderkunst, bij de opbouw van zijn werk dat nu in het Dordrechts Museum wordt tentoongesteld. Daarbij verwonder ik mij over de manier waarop Joost zijn werk opbouwt. Steeds neemt hij even afstand van het doek en schat zijn werk in. Dan zet hij geconcentreerd de definitieve lijn in één beweging op het doek; feilloos. Nieuwe, sterke en scherpe lijnen volgen. Als je dat zó kan moet je wel goed zijn.
Joost concentreert zich op zijn werk
De installatie vordert
Scherpe lijnen worden gezet
Joost met vrienden bij de opening
Ik mag hem wat vragen stellen. Om maar met de deur in huis te vallen de volgende:
Ben jij een schilder die niet schildert?
Joost moet even nadenken:
“In de periode direct na de kunstacademie St. Joost te Breda schilderde ik vooral naar bestaande voorbeelden waarmee ik probeerde mijn eigen handschrift te creëren.
Toch kwam ik daar voor mijn gevoel niet verder mee. Ruim twee jaar geleden besloot ik eens diep bij zichzelf te rade te gaan. Terug naar de basis, naar wat mij tot het schilderen had gebracht. De eerste tekeningen zette ik toen op papier en tot mijn eigen verbazing werkte dat prima. Geheel vanuit mijzelf ontstonden de beelden, de associaties, de personages en de lijnen, die ik eerst nog heel klein op het doek zette. Het zat allemaal in mijn hoofd en toen pas kwam het eruit.”
“Ik had niet gedacht dat iemand anders daar interesse in had of het zelfs ook maar goed moest vinden. Neen het kwam gewoon uit mijzelf en ik moest en zou er gewoon mee doorgaan. Ik zocht een directe manier van werken. Wat later ben ik, wat ik deed, gaan uitvergroten en monumentaler gaan maken. Het kroop daarmee ook weer meer naar de grenzen van de schilderkunst.”
Worden wij blootgesteld aan een overvloed aan beelden en is jouw werk daar nu een reactie op?
“Ik ben me wel bewust van het effect van mijn werk. En ik kijk ook wel naar al die beelden om mij heen, ik onderzoek ze ook. Maar het is niet mijn doel of drijfveer om bewust te ageren. Ik heb mijn ‘handtekening’ nu gevonden en wil dat uitbouwen. Natuurlijk vind ik het prachtig dat het dit effect heeft, zeker. Ik onderzoek graag de grenzen van het (on)mogelijke.”
Waarom wil je het hele maakproces laten zien?
“Het werk moet uit mezelf komen. Het is een eerlijk maakproces, waarin ik ook mijn fouten, verkeerde zetten of lijnen laat zien. Die verkeerde lijnen zeggen ook iets over mij en mijn werk.”
Heeft het cartooneske in je werk een diepere betekenis?
“Ik ben me bewust van het cartooneske in mijn werk maar ik werk daar niet specifiek naar toe. Het is meer vanzelfsprekend. En ja vooral die portretten zijn in zekere zin ook cynisch of komisch bedoeld. Ik hoop dat mensen er zo ook naar kijken en er bij kunnen glimlachen.”
Wat mij betreft werkt het zo. De jury heeft goed gezien wat Joost Krijnen betekent voor de hedendaagse kunst (lees het juryrapport op de website van de vereniging). Van Joost kunnen we nog mooie dingen verwachten.