Raquel van Haver won in 2017 ‘De Scheffer’, de aanmoedigingsprijs van VDM voor jonge kunstenaars. In 2012, 2013, 2016 en 2018 was zij genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst. In 2018 won zij deze prijs. Ook was van Haver in 2018 genomineerd voor de Wolvecampprijs, een tweejaarlijkse nationale prijs voor de schilderkunst. Het Stedelijk Museum toont dit najaar in 6 zalen nieuw werk van de jonge Amsterdamse kunstenaar Raquel van Haver. Spirits of the Soil is een nieuwe serie monumentale schilderijen speciaal gemaakt voor deze tentoonstelling. Het is Raquel van Havers eerste museale solotentoonstelling in Amsterdam.

Van Haver (1989, Bogotá, Colombia) maakt naar eigen zeggen ‘luide’ schilderkunst waarin ze vooral de overeenkomsten tussen groepen mensen benadrukt, met empathie voor de groepen in de marge van de samenleving.

 

FAVELAS, SLUMS EN BARRIOS

Speciaal voor het Stedelijk Museum maakte Van Haver een nieuwe serie monumentale schilderijen waaronder het reusachtige werk We Don’t Sleep As We Parade All Through The Night (4 bij 9 meter). Daarin verbeeldt zij op een expressieve manier haar ervaringen in de Bijlmermeer Amsterdam, waar zij woont en werkt, en reflecteert zij op haar verblijf in de ‘barrios’ en ‘favelas’ van megasteden in de Caraïben, Afrika en Latijns-Amerika. De kunstenaar maakt naar eigen zeggen ‘luide’ schilderkunst waarin ze vooral de overeenkomsten tussen groepen mensen benadrukt, met empathie voor de groepen in de marge van de samenleving.

 

AREA BOYS

Het nieuwe ensemble van schilderijen Spirits of the Soil vindt zijn oorsprong in een reis die Van Haver in 2017 maakte naar Lagos, Nigeria op uitnodiging van de African Artists Foundation. Daar dompelde zij zich onder in de marginale gemeenschappen van de miljoenenstad met het doel verhalen en beelden te verzamelen die zich later in haar schilderijen zouden vermengen met beelden uit andere door haar bezochte gemeenschappen. Van Haver sloot vriendschappen met de ‘area boys’ in Lagos Island: losjes georganiseerde bendes van teenagers en straatkinderen. Zij maakte foto’s en schetsen van het leven in deze sociale ruimtes. Hoe men elkaar treft, met elkaar eet en drinkt en de laatste nieuwtjes uitwisselt.

 

Spirits of the Soil bestaat uit een introductieruimte met fotocollages die Van Haver in 2017 tijdens het Lagos Photo Festival maakte en vier kabinetten met elk een groot nieuw schilderij. De tentoonstelling vindt zijn apotheose in een grote zaal waarin het hoofdwerk is ingebed in een ruimtelijke installatie: We Don’t Sleep As We Parade All Through The Night uit 2018. In dit reusachtige schilderij van 4 bij 9 meter vloeien alle beelden uit de voorgaande kabinetten samen. Het is een figuurcompositie waarin een groep personen zich rond een tafel met eten en drinken gegroepeerd heeft, enigszins gemodelleerd naar Da Vinci’s Laatste Avondmaal. Het centrale gezelschap rond de tafel waaiert uit naar flankerende scenes met etende, drinkende en kaartende figuren. De informele en vooral praktische architectuur van de geschilderde buurt zet zich voort in een ruimtelijke installatie met houten schotten, trapjes en verhogingen.

Afbeelding: Raquel van Haver, Dem Smoke and Blaze under Royal regime, 2018. Olieverf op jute, zelfgemaakte verf, karton, teer, plastic, houtskool, krijt, gel, hars, haar, posters, papier, kroonkurken, sigaretten, kralen. Met dank aan de kunstenaar. Foto: Wim Hanenber