Een stralende zomer vol lome momenten. Genieten van buiten zijn, van zon en mu- ziek en mensen. En juist dan, net zo traag, het museum binnenwandelen, waar het koeler is dan buiten en waar zo veel te zien is. Waar zal ik deze keer extra aandacht voor vragen? De Meest eigentijds Schilderijen Tentoonstelling is verrassend, uitdagend voor de kijker, en heel gevarieerd. Ik wil er regelmatig doorheen lopen en zal er steeds weer nieuwe dingen ontdekken. Oog in oog, met portretten uit de eigen collectie van het museum, ook al zo mooi. Hoe kijken we eigenlijk naar elkaar? Wat zien we? De Rietgorscollectie stond in het vorige kwartaalbericht al in het zonnetje en blijft een aanrader. Ik weet het nog niet, loop door en beland bij Om- zien, de jubileumtentoonstelling ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de Nederlandse kring van beeldhouwers, sector Dordrecht.

Het eerste werk waar mijn oog op valt roept meteen een lach op: twee strijkijzers, een van Tefal, de ander van de Hema, op een ijzeren constructie, er tussenin de silhouetten van twee gezichten. De kus, van Cor van Gulik. Er zijn veel kussen vereeuwigd door kunstenaars, de eerste die me te binnen schiet is het schilderij van Klimt. Dat is een verheven, kleurrijke, gesublimeerde kus met een grote K, een kus uit een roman of een film, uiting van een grootse liefde. Deze kus uit onze eigen omgeving is er een van ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Hema en Tefal, uit verschillende sociale lagen afkomstig, hebben elkaar gevonden. Ze zijn al heel lang samen, zien er een beetje oud uit. Hun stekkers hangen er los bij, niet meer aangesloten op het elektriciteitsnet. Toch vinden ze elkaar in deze kus, toegewijd aan elkaar op hun ijzeren sokkel, de lach van een bezoekster deert hen niet. Terecht!

Ik ben blij dat Cor van Gulik ooit, toen de Scheffer nog Scheffer- beurs heette, die beurs gewonnen heeft en daarmee dank zij VDM een jaar heeft kunnen studeren aan het prestigieuze Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Hij is een productief kunstenaar gebleken, die graag met humor werkt. De Schapenkoppen, die tegenwoordig aan de Laan der Verenigde Naties staan, bij de oprit van de A16, zijn ook van zijn hand.

Marijke van Vliet