Bezoek aan restauratie atelier van het Dordrechts Museum op 26 januari 2018
De mogelijkheid om achter de schermen te kijken krijg je niet vaak. Het was daarom alleen al erg interessant en leerzaam.
Lidwien Speleers vertelde bij de verschillende doeken en panelen uit de 17de eeuw hoe moeilijk haar werk is.
Zij heeft hiervoor een opleiding genoten van 9 jaar! Eerst een studie kunstgeschiedenis in Amsterdam, daarna conservering en restauratie van cultureel erfgoed in Maastricht en nog jaren praktijkervaring opgedaan voordat ze hier in Dordrecht het atelier runt.
Ze restaureert op dit moment werken die op de grote Aelbert Cuyp tentoonstelling in 2020 komen te hangen, bijvoorbeeld een uniek schilderstuk van Richard Farrington en een paneel van Abraham van Calraet, allebei tijdgenoten van Cuyp.
Oude vernislagen worden voorzichtig verwijderd. Het is een risicovol werk , de verf mag niet loslaten, dus wordt allereerst onderzocht welk oplosmiddel hier het meest geschikt is. Is de verf toch losgekomen dan wordt die weer voorzichtig vastgelijmd. Ook retoucheren is een secuur werkje, vooral het vinden van de juiste 17de -eeuwse kleur en het mengen met een specifiek soort hars. In de vorige eeuwen werd hierbij olieverf toegepast, maar dat gebeurt nu niet meer.
Ook de achterkant van een doek of paneel blijkt belangrijk te zijn bij het restaureren. Het doek wordt soms eerst voor de restauratie aan de achterkant in gesmeerd, soms is te zien dat het al een keer is afgesneden. Panelen zijn bijvoorbeeld van een ingenieus raamwerk van latjes voorzien om kromtrekken te voorkomen. Dat zie je dus allemaal niet als het in een museum hangt.
In haar atelier bekijkt zij ook de staat van die schilderstukken die in bruikleen worden gegeven. Er wordt dan een rapport opgesteld voor de verzekering van het desbetreffende werk.
Lidwien heeft ons veel kunnen vertellen over haar boeiende werk in haar domein op de zolder van het Dordrechts Museum, waarvoor heel hartelijk bedankt!
